Erkek ve diÅŸi üreme hücrelerini doÄŸanın izlediÄŸi yöntemden daha baÅŸka bir yöntemle bir araya getirmek düşüncesi oldukça eskidir. Yapay döllenmenin en kolay yolu, arıların bir takım çiçek ve bitkileri tohumlamak için kullandıkları yöntemi uygulamaktır. BüyükbaÅŸ hayÂvan üretiminde ineklere veteriner tarafınÂdan yapay döllenme yapılması da pek sık görülen bir olaydır.
İnsanlarda yapay döllenme ÅŸu ÅŸekilde uygulanmaktadır: Hekim oldukça basit bir yöntem izleyerek kadının dölyolu içine, > dölyatağı boynuna yakın bir noktaya ince bir tüple meni yerleÅŸtirir. DoÄŸal olarak bunun kadının döllenme yeteneÄŸinin olduÄŸu günlerde yapılması gerekir. Meni doÄŸrudan’doÄŸruya dölya-tağının içine yerleÅŸtirilmez,çünkü spermÂler dölyatağı boynundan yukarı ancak kendi güçleriyle geçebildikten sonra yumurtayı dölleyebilirler. Üstelik dölya-tağına dışarıdan müdahaleyle yerleÅŸtiriÂlen bütün sıvılar dölyatağı tarafından red edilirler.
Evli bir çift bir takım doÄŸurganlık sorunlarına çözüm olarak gebelik saÄŸlaÂmada bu yolu seçebilir. Kendi kendini elle uyarma yoluyla elde edilen meni genellikle kocaya aittir. Fakat eÄŸer kocanın kısırlık sorunu varsa anonim bir sperm vericisinin menisi de kullanılabiÂlir. Bu durumda vericiyi seçen ve tanıyan tek kiÅŸi hekim olur. O da bu seçimi yaparken kalıtsal .özellikleri kocaya benzer bir verici bulmaya çalışır. Aynı zamanda bu kiÅŸinin saÄŸlığının yerinde olmasına dikkat eder. Santimetreküp meniye düşen sperm hücresinin belli bir sayının altında olması sonucu eÅŸlerini gebe bırakamayan erkeklerin 4-7 günlük aralarla spermleri alınıp toplanır ve sperm bankasında biriktirilir. Bu erkeklerin eÅŸlerine biriktiÂrilmiÅŸ spermler yine tüple yerleÅŸtirme yöntemiyle döllenme saÄŸlanabilir. Yapay döllenme uygulayan bazı hekimler sperm vericinin menisini kocanın meni -siyle karıştırarak kullanırlar. Böylece hiç kimse doÄŸacak çocuÄŸun kimden olduÄŸu konusunda yüzde yüz kesin bilgi sahibi olamaz