Yapay döllenme

Erkek ve dişi üreme hücrelerini doğanın izlediği yöntemden daha başka bir yöntemle bir araya getirmek düşüncesi oldukça eskidir. Yapay döllenmenin en kolay yolu, arıların bir takım çiçek ve bitkileri tohumlamak için kullandıkları yöntemi uygulamaktır. Büyükbaş hay­van üretiminde ineklere veteriner tarafın­dan yapay döllenme yapılması da pek sık görülen bir olaydır.

İnsanlarda yapay döllenme şu şekilde uygulanmaktadır: Hekim oldukça basit bir yöntem izleyerek kadının dölyolu içine, > dölyatağı boynuna yakın bir noktaya ince bir tüple meni yerleştirir. Doğal olarak bunun kadının döllenme yeteneğinin olduğu günlerde yapılması gerekir. Meni doğrudan’doğruya dölya-tağının içine yerleştirilmez,çünkü sperm­ler dölyatağı boynundan yukarı ancak kendi güçleriyle geçebildikten sonra yumurtayı dölleyebilirler. Üstelik dölya-tağına dışarıdan müdahaleyle yerleştiri­len bütün sıvılar dölyatağı tarafından red edilirler.

Evli bir çift bir takım doğurganlık sorunlarına çözüm olarak gebelik sağla­mada bu yolu seçebilir. Kendi kendini elle uyarma yoluyla elde edilen meni genellikle kocaya aittir. Fakat eğer kocanın kısırlık sorunu varsa anonim bir sperm vericisinin menisi de kullanılabi­lir. Bu durumda vericiyi seçen ve tanıyan tek kişi hekim olur. O da bu seçimi yaparken kalıtsal .özellikleri kocaya benzer bir verici bulmaya çalışır. Aynı zamanda bu kişinin sağlığının yerinde olmasına dikkat eder. Santimetreküp meniye düşen sperm hücresinin belli bir sayının altında olması sonucu eşlerini gebe bırakamayan erkeklerin 4-7 günlük aralarla spermleri alınıp toplanır ve sperm bankasında biriktirilir. Bu erkeklerin eşlerine birikti­rilmiş spermler yine tüple yerleştirme yöntemiyle döllenme sağlanabilir. Yapay döllenme uygulayan bazı hekimler sperm vericinin menisini kocanın meni -siyle karıştırarak kullanırlar. Böylece hiç kimse doğacak çocuğun kimden olduğu konusunda yüzde yüz kesin bilgi sahibi olamaz

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir