İnsanları birbirlerinden farklı kılan , kendisi ve çevresindekilere bakış acıları ,onlarla kurabildiği ilişki düzeyleri ve tepkilerini kapsayan çeşitli ortamlarda kendini gösteren bedensel, düşünsel ve ruhsal özelliklerdir. Bu özelliklerin kişinin çevreye uyumunu bozup, günlük işlevselliğini bozması, kendinde gerilim-kaygı hali oluşturup, içinde yaşanılan kültürün beklentilerinden sapma gösteren ,süreklilik taşıyan bir hal alması durumunda kişilik bozukluğundan bahsedilir.
Bu bozukluk kendisi, başkaları ve olayları algılama ; verdiği duygusal tepkilerin uygunluk, değişkenlik ve yoğunluğu ;kişiler arası işlevsellik ; öfke, heyecan, aşırı isteklerin,dürtülerin kontrolü olarak sınıflayabileceğimiz dört alanın en az ikisinde kendini gösterir. Başlangıcı ergenlik ya da genç erişkinlik hatta bazen daha küçük yas gruplarına dek uzanır. Bu durum başka bir ruhsal,fiziksel hastalığın ya da bir maddenin etkilerine bağlı olarak gelişen bir durum değildir.
KiÅŸilik bozukluÄŸu:
Derinlere kök salmış, kişinin genel yaşamsal (mesleki-sosyal) işleyişinde bozulma veya ruhsal yapısında bunaltı yaratacak kadar ağır olan uyumsuz, katı bir ilişki kurma, algılama, davranma ve düşünme yapısıyla tanımlanan ve genel kişilik gelişimindeki bozukluklara bağlanan çeşitli davranış bozukluklarının ortak adı. Nevroz, psikoz, kaygı bozukluğu, duygusal rahatsızlıklar gibi rahatsızlıklardan ayrı değerlendirilen kişilik bozuklukları, genellikle ergenlikte veya daha erken dönemlerde kendini göstermeye başlar, erişkinlik dönemi boyunca sürer ve yaşla birlikte belirginliği azalır. DSM kategorilerinde bu bozukluklar arasında paranoid, şizoid, şizotipik, histriyonik, narsistik, antisosyal, sınırdaki, saplantılı-zorlanımlı, bağımlı, kaçınmacı, narsistik, pasif-saldırgan kişilik bozukluğu vb. sayılabilir.
